فروش متانول در بازار جهانی بعد از شکست پرتقال با رکود مواجه شد

مصریان باستان در فرآیند مومیایی کردن خود از مخلوطی از مواد از جمله متانول استفاده می کردند که آن را از تجزیه در اثر حرارت چوب به دست می آوردند.

متانول در بازار جهانی و در بازار ایران برای افرادی که در صنعت کار می کنند بسیار کاربردی است و از آن استفاده های زیادی می کنند.

با این حال، متانول خالص اولین بار در سال 1661 توسط رابرت بویل جدا شد، زمانی که او آن را از طریق تقطیر بوکسوس (شمشاد) تولید کرد.

بعدها به “روح پیروکسیلیک” معروف شد. در سال 1834، شیمیدانان فرانسوی ژان باپتیست دوما و یوژن پلیگو ترکیب عنصری آن را تعیین کردند.

آنها همچنین کلمه methylene را به شیمی آلی معرفی کردند و آن را از یونانی جنگل، چوب، الوار، مواد تشکیل دادند.

متیلن یک رادیکال را تعیین کرد که حدود 14 درصد وزنی هیدروژن و حاوی یک اتم کربن بود. این می تواند CH2 باشد، اما در آن زمان تصور می شد که کربن تنها شش برابر وزن اتمی هیدروژن دارد، بنابراین آنها فرمول را به عنوان CH ارائه کردند.

شیمیدان فرانسوی پل ساباتیه اولین فرآیندی را ارائه کرد که می توان از آن برای تولید متانول به صورت مصنوعی در سال 1905 استفاده کرد.

این فرآیند نشان داد که دی اکسید کربن و هیدروژن می توانند برای تولید متانول واکنش نشان دهند. شیمیدانان آلمانی آلوین میتاش و ماتیاس پیر که برای Badische-Anilin & Soda-Fabrik (BASF) کار می کردند، وسیله ای را برای تبدیل گاز سنتز (مخلوطی از مونوکسید کربن، دی اکسید کربن و هیدروژن) به متانول توسعه دادند و حق ثبت اختراع دریافت کردند.

طبق گفته Bozzano و Manenti، فرآیند BASF برای اولین بار در Leuna، آلمان در سال 1923 مورد استفاده قرار گرفت. شرایط عملیاتی شامل دماهای “بالا” (بین 300 تا 400 درجه سانتیگراد) و فشار (بین 250 تا 350 اتمسفر) با اکسید روی  کروم بود. نیاز به ابهام‌زدایی] کاتالیزور.

ثبت اختراع US 1,569,775 (US 1569775) در 4 سپتامبر 1924 درخواست شد و در 12 ژانویه 1926 برای BASF صادر شد.

در این فرآیند از یک کاتالیزور کروم و اکسید منگنز با شرایط بسیار شدید استفاده شد: فشارهای بین 50 تا 220 اتمسفر و دمای تا 450 درجه سانتی گراد.

تولید متانول مدرن با استفاده از کاتالیزورهایی (معمولا مس) که قادر به کار در فشارهای پایین تر هستند، کارآمدتر شده است. فرآیند مدرن متانول فشار کم (LPM) توسط ICI در اواخر دهه 1960 با شماره 3326956 ایالات متحده با پتنت فناوری که مدت ها منقضی شده است، توسعه یافت.

در طول جنگ جهانی دوم، متانول به عنوان سوخت در چندین طرح راکت نظامی آلمانی، تحت نام M-Stoff، و در یک مخلوط تقریبا 50/50 با هیدرازین، معروف به C-Stoff استفاده شد.