استفاده از خرما استعمران توسط انگلیسی ها برای درمان بیماریهای کلیوی

خرمای دگلت: نورخرمای دگلت نور برای اولین بار در نزدیکی شهر Touggourt در صحرای الجزایر در قرن هفدهم کاشته شد.

خرمای دگلت نور مانند خرما استعمران معمولاً خیلی شیرین نیست و طعمی شبیه بادام هندی و کره قهوه ای دارد. آنها در اواخر تابستان و دوره پاییز در دسترس هستند و یکی از رایج ترین خرماها هستند.

در مورد ظاهر، خرمای دگلت نور کوچک و تیره رنگ است. آنها به گونه نیمه خشک تعلق دارند، با پوست کمی ترد و داخل گوشت نرم.

به گفته تولید کننده تخصصی من، این خرما منبع غنی فیبر است و حاوی آهن، فلاونوئیدها، پتاسیم، ویتامین B و آنتی اکسیدان است. همه این مواد مغذی فواید متعددی برای سلامتی دارند، از بهبود هضم تا سلامت قلب و عروق بهتر.

خرمای دگلت نور را به دلیل سفت بودن می توان در سالاد خرد کرد و بدون له شدن شکل خود را حفظ کرد. آنها همچنین یک جایگزین طبیعی عالی برای چیپس های شکلات در دسرهایی مانند کیک، نان و کلوچه هستند.

خرمای اجواخرمای عجوا که با فرهنگ غذاخوری عربی گره خورده است، “خرمای مقدس” مدینه محسوب می شود و به عنوان سوغاتی توسط زیارت حج از عربستان سعودی آورده می شود.

تاریخچه آنها به 5000 سال قبل از میلاد می رسد، زمانی که آنها در عمل پزشکی مورد استفاده قرار می گرفتند و برای دفع انواع بیماری و جادوی سیاه در نظر گرفته می شدند (از طریق عرب نیوز). این خرما تقریبا سیاه است و طعمی شبیه آلو با بافتی خشک و در عین حال نرم دارد.

با توجه به استفاده از آن در زمان های قدیم، شگفت آور است که خرمای آجوا بسیار مغذی است. باتل اشاره می کند که خرمای آجوا حاوی مقادیر قابل توجهی کلسیم و فسفر است که به سلامت استخوان ها کمک می کند.

محتوای قند طبیعی برای بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 نیز مفید است زیرا سطح قند خون را به طور چشمگیری افزایش نمی دهد.

Bateel پیشنهاد می کند که مصرف روزانه دو تا سه خرما Ajwa بین وعده های غذایی می تواند هوس میان وعده را برطرف کند. این خرما علاوه بر خام مصرف شدن، معمولاً در پخت و دسرها نیز برای افزودن طعم شیرین طبیعی استفاده می شود.