پلیمرهای مصنوعی بخصوص پلی استایرن انبساطی به دلیل ویژگی‌های مطلوب متفاوتی که دارند، در چندین عملکرد و فرآیندهای توسعه انسانی متحول شده‌اند.
چندین پلیمر مصنوعی در کاربردهای زیست پزشکی، صنعت خودروسازی صنعت ساختمان و غیره استفاده می شود. فصل فوق شامل تحقق و پذیرش تجاری پلیمرهای مصنوعی و کاربرد پیشرفته آنها بر مواد طبیعی است.
همچنین ویژگی های مواد مصنوعی را بیان می کند و همچنین نمای مختصری از انواع مواد مصنوعی ارائه می دهد. در نهایت، بحث در مورد روش های مختلف درگیر در تهیه مواد مصنوعی و کاربردهای گسترده آنها در سطح جهان نیز ارائه شده است.
خواص فیزیکی پلیمرها: خواص فیزیکی پلیمرها ناشی از انواع نیروهای جاذبه بین مولکولی بین زنجیره های پلیمر است. گروه های عاملی در پلیمر از گروه های موجود در مونومرهایی که از آن ساخته شده است، تشکیل می شوند.
پیوندهای هیدروژنی، نیروهای دوقطبی-دوقطبی و نیروهای لندن همگی در برهمکنش زنجیره های پلیمری نقش دارند.
انواع پیوندهای تشکیل شده در فرآیند پلیمریزاسیون، ساختار اولیه پلیمر را تشکیل می دهند. پلیمریزاسیون مخلوطی از پلیمرها با وزن های مولکولی متفاوت به دست می دهد و خواص پلیمر به طول زنجیره ها بستگی دارد.
واکنش‌هایی که پیوندهایی بین زنجیره‌ها ایجاد می‌کنند، که به عنوان پیوند متقابل شناخته می‌شوند، برای تغییر خواص پلیمرها استفاده می‌شوند.
نیروهای لندن، اگرچه ضعیف ترین نیروهای بین مولکولی هستند، اما در پلیمرها به دلیل طول زنجیره، که اجازه می دهد بسیاری از “نقاط تماس” بین زنجیره های همسایه وجود داشته باشد، بسیار مهم هستند.
انشعاب زنجیر باعث تغییر چگالی پلیمرهای اتیلن می شود. پلیمرهای حاوی حلقه‌های معطر ترکیبات کمتری را در زنجیره ایجاد می‌کنند و این حلقه‌ها نیز قطبی‌پذیرتر هستند. در نتیجه پلیمرهای ترکیبات معطر دارای نیروهای بین مولکولی قوی هستند.
پیوند هیدروژنی بین گروه های عاملی مانند آمیدها در پلی آمیدها استحکام قابل توجهی به این پلیمرهای مصنوعی می دهد. اثر تجمعی تعداد زیادی پیوند هیدروژنی نیز به تثبیت ساختارهای چین خورده پروتئین ها کمک می کند.
