یکی از مواردی که در قرن بیستم بحث های زیادی را ایجاد کرده است، این سوال ساده است که اصطلاح صحیح، دستمال یا سرویت چیست؟
دستمال سفره و دستمال کاغذی عمده دقیقا چیست؟ خوب، قبل از اینکه وارد اصطلاح صحیح شویم، اجازه دهید این مسئله را حل کنیم که آنها دقیقاً چه هستند.
دستمال‌ها، سروییت‌ها یا پارچه‌های صورت تکه‌های پارچه‌ای هستند که در موقعیت‌های غذاخوری برای پاک کردن دهان و انگشتان برای پاک کردن غذای اضافی و غیره از صورت شما استفاده می‌شوند و از شما در برابر ریختن و خرده‌هایی که ممکن است در طول غذا به دست آورید، محافظت کنند.
قبل از استفاده از پارچه ای که امروز داریم، رومی ها از یک تکه خمیر (نان) برای پاک کردن دست های خود استفاده می کردند.
سپس رومی‌ها پارچه‌ای داشتند که به اندازه جیب بود و آن را حمل می‌کردند و از آن برای پاک کردن پیشانی خود استفاده می‌کردند و به آن سوداریا می‌گفتند.
آنها همچنین پارچه دیگری به نام مپه داشتند که در طول های متوسط و بزرگ ساخته می شد.
این از لبه مبل به عنوان محافظی برای غذایی که در حالت درازکش می‌گرفتند می‌رفت. از این پارچه برای لکه کردن لب ها نیز استفاده می شد.
از Mappae برای برداشتن باقیمانده غذا استفاده می شد، بنابراین در تئوری اولین کیسه سگی بود.
در قرون وسطی دستمال ناپدید می شد و دستان خود را روی هر چیزی که به دست می رسید پاک می کردید.
طولی نکشید که پارچه هایی روی میز گذاشتند که سه تا از آن ها بود. این پارچه‌ها طول معینی داشتند و یکی برای پاک کردن دست‌ها و دهان شما به کار می‌رفت و این پارچه‌ها به صورت تکه‌ای پارچه‌ای که روی بازوی خادم کشیده می‌شد، تبدیل شد.
در قرن شانزدهم، دستمال‌ها در اندازه‌های مختلف برای رویدادهای مختلف ساخته شدند.
در قرن هفدهم، پهنای دستمال سفره 35 اینچ و طول آن 45 اینچ بود اما زمانی که چنگال‌ها بخشی از غذاخوری‌های خوب شد، اندازه دستمال کاهش یافت زیرا به دلیل استفاده از چاقو و چنگال در کنار هم، غذاخوری‌ها کمتر نامرتب بودند.
البته این قانون هنوز برای استفاده از دستمال تا به امروز باقی مانده است. در سال 1740، رومیزی ها با دستمال های همسان ساخته می شدند.
